Het verdriet is groot. of toch een klein beetje… De vrouwelijke kreeft lag vandaag dood.
Uiterlijk is er niets aan te zien: het schild is hard en mooi gekleurd, de poten en tentakels zijn er nog.

Wel stond het achterlichaam erg gezwollen. Is ze al een tijdje dood of probeerde ze haar schild te breken om te vervellen?
Geen idee, maar opeten doe ik niet meer…
Na enig onderzoek vond ik wel in het rugschild een klein rond gaatje van een mm. Boormossels heb ik niet, dus misschien toch een parasiet of kreeftenpest?

Jammer, want ik verwachtte in het voorjaar een eierpakketje.

Anderzijds is het niet zo’n probleem: we eten in het voorjaar de man op, en na een sperperiode zou ik toch graag de Europese rivierkreeft kweken. Via de unief in Leuven kreeg ik hier een adres voor, waarbij ze met een kweekprogramma bezig zijn.